Przewodnik rolnictwa zrównoważonego

Gospodarstwo rolne jest swoistym przedsiębiorstwem w największym stopniu zależnym od własnych decyzji rolnika, obecnych i w przeszłości, zdarzeń pogodowych, a także od warunków glebowo-klimatycznych oraz rynków zaopatrzenia gospodarstwa oraz zbytu jego produktów.

Wysokość i jakość plonu, zależy głównie od cech genetycznych roślin uprawnych, ich potencjału plonowania oraz specyficznych cech jakościowych, które ujawniają się w konkretnych warunkach produkcyjnych.

Gleba tworzy się na powierzchni skorupy ziemskiej. To naturalny, biologicznie czynny, trójfazowy układ, powstały ze zwietrzałych skał i martwej oraz żywej materii organicznej. Glebę tworzą i zmieniają warunki klimatyczne, czas, a także żywe organizmy, w tym drobnoustroje i ludzie.

Zarządzanie substancjami odżywczymi w glebie wymaga wiedzy o ich zawartości (zasobności gleby), dynamice zmian oraz dostępności. Wymaga również wiedzy o funkcji podstawowych czynników decydujących o efektywności odżywiania roślin (woda, pH, materia organiczna) i ich wzajemnym powiązaniu.

Ochrona roślin to element produkcji roślinnej, którego celem jest niedopuszczanie do utraty plonów powodowanej przez agrofagi oraz zabezpieczenie ziemiopłodów w okresie ich przechowywania. Ochrona roślin nie wpływa bezpośrednio na podniesienie plonów, ale jest gwarantem ich uzyskania i stabilizacji ich wysokości oraz trwałości.

Najistotniejszymi czynnikami wypływającymi na plonowanie roślin, jest ilość dostępnej wody oraz ilość promieniowania słonecznego. Prawidłowe zarządzanie wodą jest możliwe i konieczne. Rolnictwo korzysta z około 70% wody wykorzystywanej w gospodarce człowieka na świecie.

W naszym codziennym otoczeniu znajduje się niezliczona liczba żywych organizmów, z których jedynie nieliczne widzimy, jednak wszystkie mają wzajemny wpływ na siebie i na nas. Dzięki mnogości i różnorodności form życia wokół nas mamy pożywienie, cieszymy się widokiem przyrody, ale z drugiej strony musimy chronić swoje zdrowie, uprawy i domy.

Społeczność lokalna – to zbiorowość zamieszkująca wyodrębnione, stosunkowo niewielkie terytorium, jak np. parafia, wieś, w której występują silne więzi wynikające ze wspólnych interesów i potrzeb, a także z poczucia zakorzenienia i przynależności do zamieszkiwanego miejsca.