Każda zmiana dotycząca sposobu użytkowania gruntów, w tym włączenie do użytkowania rolniczego nieużytków, powoduje skutki dla organizmów dziko występujących na danym terenie.
Zaoranie miedz, skarp, czy zmiana łąk w grunty orne jest przyczyną zanikania wielu gatunków roślin, owadów i ptaków, które związane są ze zbiorowiskami roślin na terenach nieuprawianych rolniczo. Podzielenie środowiska rolniczego i efektywne zmniejszenie powierzchni terenów przyjaznych bytowaniu organizmów dziko żyjących wpływa negatywnie na różnorodność biologiczną całego obszaru. Ekstensywnie użytkowane łąki o dużej bioróżnorodności roślin są objęte ochroną jako siedliska cenne przyrodniczo w sieci Natura 2000 i ich zniszczenie określane jest szkodą w środowisku przyrodniczym, która musi być naprawiona przez działania kompensacyjne, czyli odtworzenie zbiorowiska w innym miejscu. Każda zmiana użytkowania gruntu, która pociąga za sobą likwidację takich miejsc powinna być poprzedzona inwentaryzacją przyrodniczą.