Gleba jest naturalnym środowiskiem życia roślin uprawnych. W niej się ukorzeniają i głownie z niej czerpią wodę i substancje odżywcze. W okresie, kiedy gleba jest zamarznięta, zamarznięta pozostaje również woda glebowa, zawierająca substancje odżywcze dla roślin.
Aplikacja nawozów na zamarzniętą glebę mija się z celem, ponieważ roślina nie będzie w stanie ich pobrać. Środki ochrony roślin zaaplikowane w okresie, gdy gleba pozostaje zamarznięta, też pozostają na powierzchni gleby. W czasie roztopów istnieje duże ryzyko spłynięcia nawozów i środków ochrony roślin wraz ze spływem powierzchniowym w zagłębienia terenu lub poza pole i uprawę, którą miały nawieźć lub ochronić. Jest to duża strata finansowa oraz znaczące zagrożenie dla środowiska.
W okresie, kiedy gleba pozostaje zalana, na jej powierzchni występuje tzw. swobodne zwierciadło wody. Aplikacja jakichkolwiek środków chemicznych w tym okresie powoduje z jednej strony nadmierne rozcieńczenie substancji czynnej, z drugiej duże straty, czy to poprzez spływ powierzchniowy, czy odpływ gruntowy. Aplikacja na powierzchnię pola jakichkolwiek substancji chemicznych, podobnie jak nawozów organicznych, w tych okresach pozostaje nieefektywna dla uprawy, bezzasadna ekonomicznie i szkodliwa dla środowiska.
Szczegółowe wytyczne dotyczące aplikacji nawozów na glebach zalanych i zamarzniętych znajdują się w Kodeksie Dobrej Praktyki Rolniczej.