Prawidłowe zarządzanie działaniami agronomicznymi gospodarstwa wymaga trafnych decyzji, ograniczających ponoszone koszty przy optymalnej ich efektywności. Szczególnie trudne jest określenie optymalnego czasu wykonania zabiegów chroniących uprawy przed szkodnikami i chorobami, których pojaw jest trudny lub niemożliwy do obserwacji.
Pomocą służą systemy wspierania decyzji (ang. decision supporting systems) , wskazujące rolnikowi prawdopodobny czas i nasilenie ataku patogenów, umożliwiając przygotowanie i wykonanie zabiegów ochroniarskich w minimalnej liczbie, właściwymi środkami i z optymalnym skutkiem. Mogą także pomóc dostosować dawki nawozów mineralnych optymalizując nawożenie w każdym miejscu pola, a nie według wartości uśrednionych. Dzięki systemom wspierania decyzji możemy stosować dużo dokładniej i celowo zarówno działania uprawowe, jak i nawozowe i ochroniarskie.
Systemami wspomagania decyzji mogą być dynamiczne narzędzia programowe, których zalecenia różnią się w zależności od danych początkowych i mogą proponować optymalną ścieżkę decyzyjną. Systemy wspomagania to nie tylko narzędzia oparte o różnego rodzaju systemy komputerowe, to także wiele innych źródeł informacji, które mogą być wykorzystane do procesów decyzyjnych. Dla rolników narzędzia programowe mogą ułatwić efektywne zarządzanie gospodarstwem poprzez rejestrację danych, ich analizę i tworzenie zaleceń. Są także nie dynamiczne narzędzia wspomagania decyzji, działające jako źródła informacji. Systemy wspomagania decyzji mogą być w pełni skomputeryzowane lub też wspomagane przez ludzi, albo być kombinacją obu metod prowadzenia.
Narzędzia do wspomagania decyzji mogą być:
- oparte na pełnym oprogramowaniu działającym on-line lub off-line,
- oparte na różnych aplikacjach elektronicznych,
- w formie narzędzi lub wskazówek drukowanych,
- w formie aktualności w mediach (radio/tv),
- w formie kalkulatorów on-line,
- w formie konsultacji z doradcą.
Rolnictwo precyzyjne jest już pojęciem szeroko znanym, choć stosowanym zbyt rzadko, lub fragmentarycznie. W niedługiej przyszłości także polskie rolnictwo wejdzie powszechnie w erę rolnictwa cyfrowego, integrującego przy pomocy najnowszych technologii charakterystykę konkretnego pola, jego gleby, warunków klimatycznych i odmiany rośliny uprawnej, wraz z nawożeniem i ochroną. Będzie to koniecznością uregulowaną przyjętymi dla europejskiego rolnictwa zasadami opisanymi w wielu dokumentach, także w „Zielonym Ładzie”. Efektem będzie najbardziej zrównoważona, optymalna forma technologii produkcji roślinnej, a także obniżenie kosztów produkcji przy jednoczesnej poprawie jej jakości i znaczącej redukcji obciążeń środowiska.