Transport środków ochrony roślin jest zagadnieniem przygotowawczym, nie związanym ściśle z produkcją roślinną. Wymaga dużej ostrożności, gdyż jest pierwszym ogniwem w łańcuchu wszystkich operacji i czynności związanych ze stosowaniem środków ochrony roślin, w trakcie których mogą powstawać skażenia miejscowe.
Przewóz środków ochrony roślin po drogach publicznych musi być zaplanowany i przeprowadzony z troską o bezpieczeństwo towarów, ludzi oraz środowiska. Dlatego szczególne znaczenie ma wiedza o zasadach transportu, zaplanowanie zabezpieczenia ładunku oraz przygotowanie na sytuacje awaryjne. W wypadku transportu przez podmioty gospodarcze jest konieczne przeszkolenie transportującego z zasad ADR oraz prowadzenie odpowiedniej dokumentacji. Przy przewożeniu większych ilości preparatów (ponad 200 kg) na znaczne odległości (ponad 100 km) należy skorzystać ze specjalistycznego transportu dystrybutora. Mniejsze ilości mogą być przewożone własnym transportem z zachowaniem szczególnych środków ostrożności. W czasie transportu środki ochrony roślin powinny być dodatkowo zapakowane w oddzielnym, odpowiednio szczelnym, zamykanym pojemniku. Tych opakowań nie wolno używać do innych celów. Konieczne jest umocowanie pojemnika na środki ochrony roślin tak, żeby się nie przesuwał i nie obijał o inne rzeczy w czasie transportu. Zabezpieczenie ma na celu zmniejszenie ryzyka uszkodzenia opakowania i rozsypania lub rozlania produktu, prowadzącego do skażenia pojazdu. W przestrzeni ładunkowej ze środkami ochrony roślin nie wolno przewozić ludzi, zwierząt, żywności, pasz ani płodów rolnych. Po rozładunku towaru należy sprawdzić stan opakowań oraz czy w przestrzeni ładunkowej nie ma śladów rozlanych lub rozsypanych preparatów. W wypadku likwidacji rozlanych lub rozsypanych środków ochrony roślin należy stosować odzież ochronną (kombinezon, rękawice, obuwie gumowe, maskę, okulary).