Ochrona roślin

Progi ekonomicznej szkodliwości agrofagów

Przed przystąpieniem do zastosowania w ochronie roślin chemicznych środków ochrony upraw rolniczych należy przeprowadzić szczegółową lustrację w celu określenia nasilenia występowania agrofagów.

Wymagana jest znajomość progów szkodliwości przed podjęciem decyzji dotyczących chemicznego zwalczania. Progi ekonomicznej szkodliwości określają, kiedy stosowanie chemicznej ochrony roślin staje się opłacalne, tzn. przy jakiej liczebności organizmów szkodliwych straty przez nie spowodowane przewyższą koszt ich chemicznego zwalczania. Przy identyfikacji potrzeby wykonania zabiegu należy opierać się na metodykach integrowanej ochrony poszczególnych upraw i systemach wspierania decyzji umożliwiających trafną ocenę zagrożenia i czasu wykonania zabiegu. Progi ekonomicznej szkodliwości są opracowane dla części agrofagów, dla innych dostępne są dane wskaźnikowe opisujące możliwe straty przy ich pojawie (http://www.cdr.gov.pl/images/Radom/IOR/pliki/PROGI%20SZKODLIWOCI.pdf).

Występowanie agrofagów jest często zróżnicowane i zależne od warunków klimatycznych regionu, charakteru gleby a także historii i otoczenia pola. Podstawą działań uprawowych zmierzających do efektywnego ograniczania szkodliwości agrofagów jest dokładne ich rozpoznanie. Dotyczy to zarówno lokalnie ważnych gatunków chwastów, jak i szkodników, czy grzybów, których źródła infekcji mogą znajdować się na terenie pola jak i poza nim. Konieczność zastosowania zabiegu chemicznego musi wynikać z analizy bieżących potrzeb działań ochrony przed agrofagami, których nie spełniają inne, nie chemiczne metody ich ograniczania lub zwalczania. Fakt potrzebnych działań powinien wynikać z oceny rzeczywistego stopnia zagrożenia agrofagami, ich fazy rozwojowej i warunków wykonania zabiegu.

W podjęciu decyzji należy uwzględnić dalszy przebieg warunków klimatycznych, odmianę rośliny uprawnej, stadium rozwojowe agrofaga, a także obecność jego wrogów naturalnych.

Powód wykonania zabiegu, podobnie jak rodzaj środka i jego dawkę, należy udokumentować w ewidencji zabiegów ochrony roślin.

PODSTAWOWE-ZASADY-STOSOWANIA-SOR-1.pdf (akademiapsor.pl)

Jedną z bardzo efektywnych i selektywnych metod ograniczania szkodliwości niektórych agrofagów jest zaprawianie nasion. W tym wypadku bardzo małe ilości środków ochrony roślin umieszczone najbliżej miejsca pojawiania się patogenów działają najskuteczniej. Zaprawianie nasion i sadzeniaków stosuje się na podstawie wiedzy o przewidywanym wystąpieniu zwalczanych agrofagów, jak np. chorób grzybowych zbóż, ziemniaków, czy szkodników żerujących na wschodzących roślinach, przekraczającym progi szkodliwości.