Choroby zakaźne zwierząt wywoływane są przez czynniki infekcyjne: wirusy, bakterie, priony lub grzyby, które nie tylko stanowią zagrożenie dla zdrowia zwierząt, ale mogą stanowić zagrożenie zdrowia ludzi i zawsze są przyczyną dużych strat ekonomicznych.
Polska jest uznana jako kraj wolny od szeregu chorób zakaźnych zwierząt (np. gruźlicy, brucelozy i enzootycznej białaczki bydła, pryszczycy itp.), jednak nadal istnieje zagrożenie np. wysoce zjadliwą grypą ptaków (tzw. ptasią grypą), czy ASF. Obecnie poważnym zagrożeniem dla produkcji trzody chlewnej w Europie jest dynamicznie rozprzestrzeniający się afrykański pomór świń (ASF). Oczywiście zagrożeń chorobami zakaźnymi jest o wiele więcej. U podstaw zwalczania chorób zwierząt stoi bioasekuracja, szczepienia (immunoprofilaktyka), organizacja i zarządzanie fermą oraz działania administracyjne realizowane przez Inspekcję Weterynaryjną.
Co to jest bioasekuracja?
Bioasekuracja w najprostszym ujęciu to działania i decyzje jakie należy wdrożyć, by ograniczyć lub wyeliminować ryzyko wprowadzenia czynnika zakaźnego do stada (różnego rodzaju patogenów). Bioasekuracja to również kontrolowanie dróg i sposobów szerzenia się patogenu w obiekcie produkcyjnym, w przypadku gdy czynnik chorobotwórczy już do niego się dostał. W takim przypadku to również działania związane z wyeliminowaniem możliwości rozprzestrzeniania się chorób zwierząt.
W najprostszym ujęciu bioasekuracja ferm zwierzęcych dotyczy działań zmierzających do ochrony stada przed czynnikami chorobotwórczymi, a w przypadku wystąpienia chorób do ich likwidacji i zabezpieczenia przed rozprzestrzenianiem się.
Stosowanie bioasekuracji dotyczy dużych ferm zwierząt gospodarczych, jak również małych gospodarstw rodzinnych. Jednak w przypadku tych pierwszych ma ona ogromne znaczenie ekonomiczne, rynkowe (handel produktami pochodzenia zwierzęcego), jak również zdrowotne, z powodu ryzyka masowych zachorowań.
Kluczem do skutecznej bioasekuracji jest zrozumienie przez producentów i hodowców, celowości jej wdrożenia i przestrzegania pewnych zasad oraz ich zaangażowanie i wdrażanie wszystkich zadań związanych z bioasekuracją.