Darń jest obok zadrzewienia najskuteczniejszym użytkiem zapobiegającym spływowi powierzchniowemu i wymywaniu gleby w wyniku erozji wodnej.
Darń, poprzez swoją dużą gęstość źdźbeł wyhamowuje wodę i chroni powierzchnię gleby przez wymyciem. Zadarnianie powinno się stosować w miejscach, gdzie spływ powierzchniowy ma tendencję do koncentracji w formie strug. Są to najczęściej śródpolne dolinki i skłony o dużych zlewniach tj. obszarach z których woda spływa do jednego miejsca. Jeśli w pobliżu pól występują wąwozy, należy założyć strefę buforową na granicy pola i wąwozu, aby wąwóz nie powiększał się kosztem pola. W razie wystąpienia silnej koncentracji spływu zadarnianie można wesprzeć nasadzeniem krzewów w rzędach poprzecznych do kierunku spływu wody.