Istnieją trzy rodzaje antybiotykooporności. Pierwsza z nich to antybiotykooporność wrodzona (naturalna) jako cecha charakterystyczna dla danego szczepu, gatunku lub całej rodziny bakterii, które w sposób naturalny są niewrażliwe na działania antybiotyku. Drugi rodzaj, to antybiotykooporność nabyta. Pojawia się ona w wyniku nadmiernego lub zbyt częstego stosowania antybiotyku, w efekcie czego powstają zmiany w genomie bakterii. Mogą się one sprowadzać do mutacji we wspomnianym genomie lub być skutkiem nabycia genu oporności, który zdarza się najczęściej. Trzecim z kolei rodzajem antybiotykooporności jest antybiotykooporność krzyżowa. To przypadek, w którym oporność bakterii na jeden antybiotyk lub jego grupę, oznacza oporność na inne antybiotyki z tej grupy lub o podobnym mechanizmie działania. (Źródło: E-biotechnologia.pl)
