Każde gospodarstwo rolne znajduje się w otoczeniu lokalnej społeczności – zbiorowości ludzi zamieszkujących stosunkowo niewielkie terytorium, jak np. wieś, powiązanych ze sobą wspólnymi interesami i potrzebami oraz poczuciem zakorzenienia i przynależności do miejsca, w którym żyją.
Społeczności lokalne mają wymiar przestrzenny, społeczny i psychologiczny, a ich członkowie mają emocjonalny stosunek do historii i przyszłości ludzi i terenu. To powoduje istnienie zarówno wspólnych, jak i odmiennych interesów, skutkujących organizowaniem się członków społeczności.
Duży wpływ na realizację wspólnych interesów społeczności lokalnej mają działające na ich obszarze stowarzyszenia, organizacje pozarządowe, czy grupy społeczne będące ich wyrazicielami. W społeczeństwach tradycyjnych społeczności lokalne mają większą autonomię, swoje własne normy społeczne regulujące ich działania. Akcje społeczne jednoczą dotąd obce sobie osoby i przekształcają zbiorowość ludzi w społeczność. Osoby aktywne, o wyższym statusie społecznym, częściej biorą udział w takich akcjach, szerzej postrzegając potrzeby i zagrożenia wspólnych interesów zbiorowości.
Społeczność lokalna jest także miejscem lokalnych konfliktów między mieszkańcami, przedstawicielami władz samorządowych, czy też przedsiębiorcami działającymi na jej terenie. Przedmiotem konfliktu są zazwyczaj: dystrybucja dóbr publicznych, zróżnicowanie ekonomiczne, kompetencje liderów wspólnot lokalnych, a także oddziaływanie na przestrzeń publiczną bez zgody innych. Gospodarstwo rolne poprzez swoją działalność (hałas, możliwe zanieczyszczenie powietrza, użytkowanie dróg itd.) może budzić w społeczności negatywne emocje, których nie wolno lekceważyć.
Należy ograniczać uciążliwości związane z funkcjonowaniem gospodarstwa do niezbędnego dla produkcji minimum zgodnego z przepisami prawa. Akceptacja społeczna wynika także z postrzegania roli gospodarstwa w lokalnej społeczności, gdyż poprzez swoją aktywność społeczną może ono znacząco wpłynąć na poprawę jakości życia okolicznych mieszkańców.
Jest wiele dziedzin życia społecznego, które wymagają uwagi i wsparcia konkretnymi działaniami. Należy do nich nauka, szkolnictwo, kultura, zdrowie, infrastruktura, sport czy ochrona środowiska. Często podejmuje się też akcje na rzecz poprawy warunków egzystencji ludności żyjącej w ubóstwie lub zwyczajnie związane z organizacją czasu wolnego mieszkańców.
Zatrudnienie pracowników z lokalnej społeczności, nawet tymczasowe, to wkład gospodarstwa rolnego w ożywienie miejscowego rynku pracy. Dzięki inwestycjom w ten rynek poprawia się sytuacja ekonomiczna mieszkańców.
Edukacja miejscowych pracowników i systematyczne podnoszenie ich kompetencji zawodowych przekłada się na wzrost wartości miejscowego rynku pracy bogatszego o wykwalifikowanych specjalistów. Postawienie na wspólny rozwój jest zawsze pozytywnie postrzegane przez społeczność lokalną. To sprawia, że rośnie z jej strony akceptacja dla gospodarstwa, zaufanie i lojalność wobec niego.
O tym, w jaki sposób uwzględnić potrzeby i oczekiwania społeczności lokalnych w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, można dowiedzieć się z bezpłatnego kursu e-learning w ramach „ASAP Akademii”. Obszar „Społeczność lokalna” zawiera obecnie następujące lekcje:
- Społeczność lokalna
- Prawidłowa redukcja źródeł konfliktów ze społecznością lokalną
Zapraszamy do korzystania – więcej na „ASAP Akademii”